در شهر که قدم میزنی آشفتگی بافت شهری در کوچه ها و خیابان ها خودنمایی می کند؛ گویی خانه های قدیمی با حوض های بی ماهی شان مردد مانده اند بین رفتن و ماندن و آپارتمان های مدرن میان آن همه مناظر قدیمی هاج و واج مانده اند. هم زیستی اجباری ساختمان های چند طبقه امروزی و ساختمان های قدیمی تخریب شده، بی نظمی فضای شهری را رقم زده است. دیوارهای گلی، کاشی های آبی شکسته شده و طاقچه های خاک گرفته تنها یادگارهایی هستند که از معماری قدیم در شهر دیده می شوند؛ مکان های بلا استفاده ای که گاه برای پارکینگ ماشین، ریختن زباله و یا رها کردن ماشین های اوراقی به کار می روند.
شاهرود با 456 هکتار بافت فرسوده بیشترین مساحت بافت فرسوده استان را داراست؛ از این میان تنها 52 هکتار بافت تاریخی محسوب می شود و باقی آثار تخریب شده ی بافت قدیمی هستند. بافت هر شهری ترکیبی پویا و زنده از عناصر و فضاهای موجود در شهر و نحوه قرار گیری آنها نسبت به یکدیگر است و می تواند اثراتی بر فرهنگ و اجتماع جامعه پیرامون خود داشته باشد. مکان های بی استفاده در شهر علاوه بر نازیبایی هایی که ایجاد می کند می تواند اثرات اجتماعی نیز به همراه داشته باشد.
نظر شما